Lieve vrienden, wat je allemaal kunt meemaken in 1 dag........
Heerlijk geslapen in "mijn" gite. Het brood en de melk een plaats in mijn maag gegeven. De eigenaar had me zelfs boter voor op brood gegeven. Als je een poosje geen boter hebt gehad kan het heel lekker zijn ipv een droog broodje. De spullen ingepakt en aan de fiets gehangen. Het weer was nog steeds slecht. Het regende en het was zwaarbewolkt. Eerst even naar het dorp om te kijken of de bakker open is. Het was maandag dus gesloten. Dan maar de route volgen naar Oloron St. Marie. Ondanks de regen was het een mooie route. Het werd lichter en warmer. Mijn groene Kermitt pakje uitgedaan en alsof het zo moest zijn, de zon begon te schijnen. Ik besloot om een alternatieve route te fietsen. Na Maubourquet zou de route zich splitsen. Ik stond op de kaart te kijken hoe ik moest rijden toen Ellen mij voorbij reed. Ik had haar samen met Rob en Marieke ontmoet op een camping in deel 1.(Premey) Over koetjes en kalfjes gesproken en samen een kop koffie gedronken. Zij zou doorrijden naar Morlaas en ik zou na 4 kilometer afslaan om de alternatieve route te rijden. De splitsing was bij Lahitte Toupiere. Ik volgde een mooie route door het dal. Op de route stond een camping vermeldt in het route boekje. Ik had nog geen aanduiding gezien met een camping bord erop. Op de kaart gekeken en was al te ver gereden. Moest terug en de afslag zoeken. Snel gevonden en nog 3 km te rijden. Ik vond het vreemd dat ik nog steeds gaan camping bord zag. Op de kaart moest ik er nu toch zijn. Een bewoner liep net naar buitenen ik vroeg in m,n beste Frans. "Bonjour madam, ou est le camping"? Monsieur, le camping est ferme". Dan kijk je met een koeienblik waardig, mevrouw aan en zegt "Merci madam". Je was er helemaal niet blij mee want het was de enige camping op de route. Dan maar vragen naar en gite. Bleek dus ook gesloten. Dan moet je een alternatieve, ALTERNATIEVE, route zoeken om in Morlaas te komen. Ongeveer 20 km dwars door het land naar de hoofdroute, de zgn.D39 route. Natuurlijk tegen de wind in maar gelukkig niet te heuvelachtig. In een uurtje was ik in Morlaas. Toen ik de camping opreed zat Ellen me verbaasd aan te kijken. Uitleggen en lachen. Een geluk was dat er ook een gite was zodat ik mijn tent niet hoefde op te zetten. De grond was drassig en zag er niet aantrekkelijk uit. In de pelgrimsgite waren nog twee bedden vrij waarvan nu eentje voor mij. Mijn spullen snel neergelegd en mijn slaapzak op het bed EN DAAR KOMT NIEMAND AAN. Naast de gemeentecamping was een grote supermarkt en een magnetronmaaltijd gehaald. In de magnetron,drie minuten wachten en eten, voila.....Een Leffe erbij en wie doet je wat. Nu douchen en Duits, Engels, Nederlands en een beetje Frans praten.......Welterusten.
Heerlijk geslapen in "mijn" gite. Het brood en de melk een plaats in mijn maag gegeven. De eigenaar had me zelfs boter voor op brood gegeven. Als je een poosje geen boter hebt gehad kan het heel lekker zijn ipv een droog broodje. De spullen ingepakt en aan de fiets gehangen. Het weer was nog steeds slecht. Het regende en het was zwaarbewolkt. Eerst even naar het dorp om te kijken of de bakker open is. Het was maandag dus gesloten. Dan maar de route volgen naar Oloron St. Marie. Ondanks de regen was het een mooie route. Het werd lichter en warmer. Mijn groene Kermitt pakje uitgedaan en alsof het zo moest zijn, de zon begon te schijnen. Ik besloot om een alternatieve route te fietsen. Na Maubourquet zou de route zich splitsen. Ik stond op de kaart te kijken hoe ik moest rijden toen Ellen mij voorbij reed. Ik had haar samen met Rob en Marieke ontmoet op een camping in deel 1.(Premey) Over koetjes en kalfjes gesproken en samen een kop koffie gedronken. Zij zou doorrijden naar Morlaas en ik zou na 4 kilometer afslaan om de alternatieve route te rijden. De splitsing was bij Lahitte Toupiere. Ik volgde een mooie route door het dal. Op de route stond een camping vermeldt in het route boekje. Ik had nog geen aanduiding gezien met een camping bord erop. Op de kaart gekeken en was al te ver gereden. Moest terug en de afslag zoeken. Snel gevonden en nog 3 km te rijden. Ik vond het vreemd dat ik nog steeds gaan camping bord zag. Op de kaart moest ik er nu toch zijn. Een bewoner liep net naar buitenen ik vroeg in m,n beste Frans. "Bonjour madam, ou est le camping"? Monsieur, le camping est ferme". Dan kijk je met een koeienblik waardig, mevrouw aan en zegt "Merci madam". Je was er helemaal niet blij mee want het was de enige camping op de route. Dan maar vragen naar en gite. Bleek dus ook gesloten. Dan moet je een alternatieve, ALTERNATIEVE, route zoeken om in Morlaas te komen. Ongeveer 20 km dwars door het land naar de hoofdroute, de zgn.D39 route. Natuurlijk tegen de wind in maar gelukkig niet te heuvelachtig. In een uurtje was ik in Morlaas. Toen ik de camping opreed zat Ellen me verbaasd aan te kijken. Uitleggen en lachen. Een geluk was dat er ook een gite was zodat ik mijn tent niet hoefde op te zetten. De grond was drassig en zag er niet aantrekkelijk uit. In de pelgrimsgite waren nog twee bedden vrij waarvan nu eentje voor mij. Mijn spullen snel neergelegd en mijn slaapzak op het bed EN DAAR KOMT NIEMAND AAN. Naast de gemeentecamping was een grote supermarkt en een magnetronmaaltijd gehaald. In de magnetron,drie minuten wachten en eten, voila.....Een Leffe erbij en wie doet je wat. Nu douchen en Duits, Engels, Nederlands en een beetje Frans praten.......Welterusten.
RSS Feed