Vrienden, terug van weggeweest. Weer een enerverende dag gehad.
Vanmorgen hoorde hele zachte tikjes op mijn tent en het was niet sinterklaas. Het was de REEEEEGEN. De duvel speelt niet met mij maar houdt me in de gaten. Gisteren een schitterende warme, zeg maar gerust hete dag. Daar komt een "stoeper" op.
Gronings begrip voor: "Dat kan niet goed gaan". Dat was dus ook zo. Het miezerde een heel klein beetje en ik besloot direct m,n spullen te pakken zodat ik de tent zo droog mogelijk meekreeg. Het was 07.30 uur en om 08.15 uur stond m,n fiets bepakt en bezakt klaar voor de afmars. Ik moest nog even wachten tot 09.00 uur want dan ging de supermarkt open. Tom, Wiilemien en Ellen stonden al klaar om afscheid te nemen. Misschien ontmoeten we elkaar wel ergens in Spanje tijdens onze rit naar Santiago de Compostela. Je wordt toch een beetje familie van elkaar. Hartelijk afscheid genomen en de fiets in beweging gezet richting supermarkt. Klokslag 09.00 uur stond ik voor de geopende deur. Boodschapjes gedaan en ik had het geluk dat de route naar St. Jean Pied de Port vanaf de camping direct stond aangegeven. De eerste 30 km gingen van een leien dakje. Bijna geen heuvels en relaxed rijden. Ik wist dat ik nog een "puist" onderweg zou krijgen.(Col d'Osquich). Het stond in het boekje genoteerd als forse klim van 5 km, met 3 km 8% stijgingspercentage). Naarmate ik vorderde begon het harder te regenen. De klim begon bij Musculdy, ongeveer na 38,5 km rijden.Het begon te hozen en met een gering tempo gestaag naar boven kruipen. Het klimmen ging prima alleen de regen was spelbreker. Het water liep met een straaltje over mijn rug, we spreken nu over zweet. De buitentemperaturen waren ongeveer 22 graden. Het regenwater sopte in mijn schoenen. Ik had twee dagen nodig gehad om de schoenen te drogen. Kon weer opnieuw beginnen. De poncho hing als een voddenflap over mijn schouders. Toch had ik er wel aardigheid in, het ging lekker en ik had een voldaan gevoel. Je kijkt naar het asfalt en niet naar boven en ineens ben je d'r.
Op de top was een restaurant en ik had naar eigen zeggen een kop koffie in het vooruitzicht gesteld bij het bereiken van de top.
Samen met mij ging een Amerikaans stel naar binnen. De man complimenteerde mij want hij had me al fietsend de berg op zien gaan. Ik bedankte hem en hij vroeg of ik uit Nederland kwam. Met een volmondig ja kon hij zeggen dat zijn schoonzoon uit Nederland kwam. Ik wist niet of ik hem moest feliciteren maar heb hem maar vriendelijk aangekeken. Prompt werd ik uitgenodigt een kop koffie met hun te drinken. Ze kwamen uit Montreal en vonden het leuk zo,n "Crazy Dutchman" te zien. Er werd zelfs een foto van mij gemaakt. Nog even het koetjes en kalfjes verhaal en vriendelijk afscheid genomen. Buiten regende het nog steeds en naar beneden in de vallende regen is niet leuk. Je ziet geen donder en ik was blij dat ik gisteren nieuwe remblokjes op mijn fiets heb gezet. De reis verliep voorspoedig en ik begon maar eens te zoeken naar een slaapplek. Dan staan er borden langs de kant van de weg met een richtingspijl waar een eventuele gite of Chambre d'Hote zou zijn. Kilometers gereden maar nergens een overnachtingsplaats. Ik kwam steed dichter bij St. Jean Pied de Port en wilde eigenlijk op die plek geen slaapplaats zoeken. De plaats staat bekend om hun vele pelgrimgangers die een overnachtingsplaats zochten. Kamperen was geen optie. Eindelijk naar lang zoeken vond ik een Chambre d'Hote in een klein gehuchtje op een kilometer afstand van St. Jean le Vieux. Het zag er verlaten uit en een keer rond het gebouw gelopen. Nog geen teken van leven. Ik wilde alweer weggaan toen de vrouw des huizes uit het niets verscheen. De kamer was geen probleem maar ik kon geen avondeten krijgen. Ze kreeg gasten vanavond en bereidde voor hen een diner. Ik blij dat ik nog een stuk stokbrood heb met twee blikjes sardientjes. Ik kon koffie zetten en als toetje had ik een mars, yippie. Morgen kreeg ik wel een "petit dejeuner" op mijn kamer. Alles weer in kannen en kruiken en ik kon me douchen. Morgen nog ongeveer 30 kilometer rijden en Ingrid en ik zien elkaar weer na 4 weken.
Vanmorgen hoorde hele zachte tikjes op mijn tent en het was niet sinterklaas. Het was de REEEEEGEN. De duvel speelt niet met mij maar houdt me in de gaten. Gisteren een schitterende warme, zeg maar gerust hete dag. Daar komt een "stoeper" op.
Gronings begrip voor: "Dat kan niet goed gaan". Dat was dus ook zo. Het miezerde een heel klein beetje en ik besloot direct m,n spullen te pakken zodat ik de tent zo droog mogelijk meekreeg. Het was 07.30 uur en om 08.15 uur stond m,n fiets bepakt en bezakt klaar voor de afmars. Ik moest nog even wachten tot 09.00 uur want dan ging de supermarkt open. Tom, Wiilemien en Ellen stonden al klaar om afscheid te nemen. Misschien ontmoeten we elkaar wel ergens in Spanje tijdens onze rit naar Santiago de Compostela. Je wordt toch een beetje familie van elkaar. Hartelijk afscheid genomen en de fiets in beweging gezet richting supermarkt. Klokslag 09.00 uur stond ik voor de geopende deur. Boodschapjes gedaan en ik had het geluk dat de route naar St. Jean Pied de Port vanaf de camping direct stond aangegeven. De eerste 30 km gingen van een leien dakje. Bijna geen heuvels en relaxed rijden. Ik wist dat ik nog een "puist" onderweg zou krijgen.(Col d'Osquich). Het stond in het boekje genoteerd als forse klim van 5 km, met 3 km 8% stijgingspercentage). Naarmate ik vorderde begon het harder te regenen. De klim begon bij Musculdy, ongeveer na 38,5 km rijden.Het begon te hozen en met een gering tempo gestaag naar boven kruipen. Het klimmen ging prima alleen de regen was spelbreker. Het water liep met een straaltje over mijn rug, we spreken nu over zweet. De buitentemperaturen waren ongeveer 22 graden. Het regenwater sopte in mijn schoenen. Ik had twee dagen nodig gehad om de schoenen te drogen. Kon weer opnieuw beginnen. De poncho hing als een voddenflap over mijn schouders. Toch had ik er wel aardigheid in, het ging lekker en ik had een voldaan gevoel. Je kijkt naar het asfalt en niet naar boven en ineens ben je d'r.
Op de top was een restaurant en ik had naar eigen zeggen een kop koffie in het vooruitzicht gesteld bij het bereiken van de top.
Samen met mij ging een Amerikaans stel naar binnen. De man complimenteerde mij want hij had me al fietsend de berg op zien gaan. Ik bedankte hem en hij vroeg of ik uit Nederland kwam. Met een volmondig ja kon hij zeggen dat zijn schoonzoon uit Nederland kwam. Ik wist niet of ik hem moest feliciteren maar heb hem maar vriendelijk aangekeken. Prompt werd ik uitgenodigt een kop koffie met hun te drinken. Ze kwamen uit Montreal en vonden het leuk zo,n "Crazy Dutchman" te zien. Er werd zelfs een foto van mij gemaakt. Nog even het koetjes en kalfjes verhaal en vriendelijk afscheid genomen. Buiten regende het nog steeds en naar beneden in de vallende regen is niet leuk. Je ziet geen donder en ik was blij dat ik gisteren nieuwe remblokjes op mijn fiets heb gezet. De reis verliep voorspoedig en ik begon maar eens te zoeken naar een slaapplek. Dan staan er borden langs de kant van de weg met een richtingspijl waar een eventuele gite of Chambre d'Hote zou zijn. Kilometers gereden maar nergens een overnachtingsplaats. Ik kwam steed dichter bij St. Jean Pied de Port en wilde eigenlijk op die plek geen slaapplaats zoeken. De plaats staat bekend om hun vele pelgrimgangers die een overnachtingsplaats zochten. Kamperen was geen optie. Eindelijk naar lang zoeken vond ik een Chambre d'Hote in een klein gehuchtje op een kilometer afstand van St. Jean le Vieux. Het zag er verlaten uit en een keer rond het gebouw gelopen. Nog geen teken van leven. Ik wilde alweer weggaan toen de vrouw des huizes uit het niets verscheen. De kamer was geen probleem maar ik kon geen avondeten krijgen. Ze kreeg gasten vanavond en bereidde voor hen een diner. Ik blij dat ik nog een stuk stokbrood heb met twee blikjes sardientjes. Ik kon koffie zetten en als toetje had ik een mars, yippie. Morgen kreeg ik wel een "petit dejeuner" op mijn kamer. Alles weer in kannen en kruiken en ik kon me douchen. Morgen nog ongeveer 30 kilometer rijden en Ingrid en ik zien elkaar weer na 4 weken.
RSS Feed