Lieve allemaal, bedankt voor jullie medeleven in de vorm van allerlei mediamiddelen..
Vannacht een erg koude nacht gehad, ik lag in mijn slaapzak en werd niet warm. Nog nooit zoveel lagen kleding aangehad. Voelde me een robotje die zich amper kon bewegen maar warm worden....ho, maar. Ik denk dat ik ongeveer 2 uur slaap heb gehad en begon de dag vermoeid. Het wordt vervelend om tijdens het "bloggen" opnieuw te vertellen dat het REGENDE.... De tent voor de zoveelste keer nat ingepakt. Het begint een troepje te worden. Proppen in de tas terwijl het water aan de onderkant eruit loopt. Met lede ogen kijk je naar boven en ziet alleen maar een grijze massa. We vertrokken omstreeks 08.30 uur met z,n drieën(Rob, Marieke en ik) . We hadden elkaars steun hard nodig. Eerst naar Auxerre waar we een kerk hebben bezocht. We prevelden stilletje naar boven:"Geef ons beter weer". We kwamen buiten en de zon scheen. Het was maar kort maar toch....We gingen weer op pad en de wind keerde zich tegen ons. Ongeveer 40 km tegen de wind en langs het water naar de volgende plaats. Onderweg natuurlijk geen koffieadres laat staan een cafe, bar. Eindelijk doemde een restaurant op die.......gesloten was. Het traject was heuvelachtig en we waren blij als we weer konden afdalen. 16 km voor Vezelay vonden we een restaurant die wel koffie schonk. Even op adem komen, hadden we ook nodig om ons te prepareren op de laatste etappe. Nog. Mijn benen begonnen al aardig te protesteren. Nog twee klimmetjes en we waren op onze eindbestemming. Een klim van 3 km van 7 tot 8 procent en een laatste krachtinspanning op de laatste kilometer van 7 procent. Puffend en steunend kwamen we boven. In ieder geval geen puf meer om de tent op te zetten in de stromende regen. Via het VVV kantoor een kamer voor z'n drieën in een plaatselijk hotel geboekt. Boven ieder op z,n beurt douchen en natuurlijk in het hotel eten. We hadden reuze trek na de gedane inspanning. We hadden een kamer twee hoog en met moeite liepen we de trap naar beneden. Het eten was heerlijk, toetje maar over geslagen. Onze ogen branden van vermoeidheid en we spraken af dat er morgen weer een dag was.........
Vannacht een erg koude nacht gehad, ik lag in mijn slaapzak en werd niet warm. Nog nooit zoveel lagen kleding aangehad. Voelde me een robotje die zich amper kon bewegen maar warm worden....ho, maar. Ik denk dat ik ongeveer 2 uur slaap heb gehad en begon de dag vermoeid. Het wordt vervelend om tijdens het "bloggen" opnieuw te vertellen dat het REGENDE.... De tent voor de zoveelste keer nat ingepakt. Het begint een troepje te worden. Proppen in de tas terwijl het water aan de onderkant eruit loopt. Met lede ogen kijk je naar boven en ziet alleen maar een grijze massa. We vertrokken omstreeks 08.30 uur met z,n drieën(Rob, Marieke en ik) . We hadden elkaars steun hard nodig. Eerst naar Auxerre waar we een kerk hebben bezocht. We prevelden stilletje naar boven:"Geef ons beter weer". We kwamen buiten en de zon scheen. Het was maar kort maar toch....We gingen weer op pad en de wind keerde zich tegen ons. Ongeveer 40 km tegen de wind en langs het water naar de volgende plaats. Onderweg natuurlijk geen koffieadres laat staan een cafe, bar. Eindelijk doemde een restaurant op die.......gesloten was. Het traject was heuvelachtig en we waren blij als we weer konden afdalen. 16 km voor Vezelay vonden we een restaurant die wel koffie schonk. Even op adem komen, hadden we ook nodig om ons te prepareren op de laatste etappe. Nog. Mijn benen begonnen al aardig te protesteren. Nog twee klimmetjes en we waren op onze eindbestemming. Een klim van 3 km van 7 tot 8 procent en een laatste krachtinspanning op de laatste kilometer van 7 procent. Puffend en steunend kwamen we boven. In ieder geval geen puf meer om de tent op te zetten in de stromende regen. Via het VVV kantoor een kamer voor z'n drieën in een plaatselijk hotel geboekt. Boven ieder op z,n beurt douchen en natuurlijk in het hotel eten. We hadden reuze trek na de gedane inspanning. We hadden een kamer twee hoog en met moeite liepen we de trap naar beneden. Het eten was heerlijk, toetje maar over geslagen. Onze ogen branden van vermoeidheid en we spraken af dat er morgen weer een dag was.........
RSS Feed