Hoe een mooi begonnen dag dramatisch eindigt. Lees en huiver.......
Opstaan naar buiten kijken en gereed maken voor de dag. Heerlijk ontbijtje stond klaar en met volle magen op pad. Bewolkt maar gaanderweg warmer en zonniger. Lange eenzame paden afgewisseld met hoogteverschillen waren in het begin ons deel. Steile korte klim, lange klim, mooie afdaling en alles gadegeslagen door koeien, schapen en roofvogels. Het ging voortvarend en we hadden er lol in. Even kijken waar we koffie zouden drinken en daarna de weg vervolgen. In Uzerche maar eens kijken naar een koffieadres. Bij het station was een barretje. Marieke wilde toch liever even in het centrum kijken. Rob en Marieke stapten op de fiets en reden voor. Ik wilde volgen maar............mijn freewheel draaide niet mee zodat mijn ketting eraf liep. Ketting erop en heel voorzichtig naar beneden, remmend en op het grootste verzet. Rob en Marieke stonden al op de uitkijk en begrepen dat er iets aan de hand was.
Het dramaverhaal......(maar ze krijgen me niet klein, ben ik al,hahahaha)
Fiets bij het restaurant neergezet en eerst maar eens twee koppen koffie genomen. Even met zijn drieeen brainstormen, hoe nu verder. Zou er in het dorpje Uzerche een fietsenmaker zijn. De restauranteigenaar gevraagd en met een ontkennende blik wist ik waar ik op dat moment aan toe was. De restauranteigenaar vertelde nog dat er in Brive la Gaillarde een fietsenmaker was. MAAR hoe kom je daar, het was ongeveer 33 km verderop. Er was een spoor dus er zal wel een trein naar Brive gaan. Dat was ook zo, alleen de trein stopte niet in de plaats waar wij waren. Dan maar een taxi maar die was heel prijzig. Ik moest mijn hersenen in beweging brengen. Rob en Marieke moesten door om niet met hun tijdschema in de knoop te komen. We wisselden adresgegevens uit en namen allerhartelijkst afscheid. Na een laatste zwaai ben je op jezelf aangewezen. Ik nam de fiets ter hand en liep richting centrum. Terhoogte van een pizzeria stopte ik en dacht:"Internationaal, spreken vermoedelijk goed Engels dus laat ik maar een gokje wagen. De vrouw des pizzeriahuizes was met mijn lot begaan samen met een in de zaak aanwezige jongen. Ze gingen bellen en stelden alles in het werk om mij te helpen. Kreeg zelfs een bord spaghetti met pesto. Een bekende van haar had een taxibedrijf en naar hem gebeld te hebben wilde hij me wel tegen een gereduceerd bedrag naar Brive la Gaillarde brengen. Hij kon niet eerder dan 15.00 uur, dus ik moest even wachten. De pizzeria sloot omstreeks 13.30 uur dus ik moest buiten wachten op de taxi. Daar zat je dan op de stoep als een bedelaar te wachten op de taxi. Gelukkig was hij stipt en na de spulletjes, inclusief fiets, ingeladen te hebben ging het naar Brive la Gaillarde. Hij wist het adres van de fietsenmaker en zette me keurig voor de deur af. De monteur keek naar het freewheel en trok bedenkelijk zijn gezicht. Ik had ondertussen al gebeld met Rein Veenendaal, de zaak waar ik de fiets gekocht had. Hij beaamde me dat soms een freewheel kapot gaat en dat ik heel veel pech had. Hij wilde wel een freewheel opsturen naar de fietsenmaker in Brive. Tegen hem gezegd dat ik even afwachtte of het te repareren was. Het achterwiel was er vlot uit evenals de freewheel. Hij zat muurvast en was inderdaad stuk. Nu komt het, de fietsenmaker in Brive had het model niet op voorraad en moest het bestellen. Met heel veel geluk hoopte hij dat het morgenavond aanwezig was. Was dit niet het geval dan niet eerder dan volgende week dinsdag. Hij was zelf op zondag en maandag gesloten. Daar sta je dan met je ortlieb fietstassen. Ze zochten voor mij een gite en brachten me erheen. Heel coulant. Je stapt uit en denkt, hopelijk hebben ze plaats. Ik loop naar de voordeur en wat staat er FERME (Gesloten). Even verder lezen en ze gingen om 17.00 uur open. Wachten op een bankje en tot het FERME bordje OUVRIR aangaf. Tegen 16.30 uur kwam een auto, mevrouw stapte uit, deed de deur open en weer op slot. Het was immers nog geen 17.00 uur. Ik nam maar weer plaats op het bankje en wachtte gelaten af. Om 16.50 uur ging de deur open en ik mocht naar binnen. Ze had gelukkig nog een kamer waar ik zolang het duurde kon overnachten. Ze was al verwonderd dat ik geen VELO (fiets) bij me had. Gelukkig was ze een en al begrip en had met me te doen. Naar mijn "kamer" , een cellenblok ziet er beter uit. Ik wilde eerst boodschappen doen en zorgen dat ik een fles wijn kon bemachtigen. Natuurlijk liep ik de verkeerde kant op en met een enorme omweg vond ik een winkel."Thuisgekomen" eerst maar eens de fles wijn ontkurkt. Een handvol pinda's genomen en mijn cellenblok bekeken. Als ik pech had moest ik hier drie dagen blijven. Ingrid mijn belevenissen medegedeeld en Theo gebeld. Theo en Ina hadden voor mij een hotelkamer in Roccamadour geregeld en dat kwam nu op lossen schroeven te staan. Ik zou 2 juni in Roccamadour zijn maar dat was nu maar de vraag. Theo, een geweldige vriend, heeft alles in het werk gesteld de kamer op een later tijdstip voor mij gereserveerd te krijgen. Hulde aan Frances voor haar hulp jegens de Franse taal. Het zou nog uiterlijk dinsdagavond kunnen maar dan moet de fiets morgenavond klaar zijn en niet dinsdag overdag. Vanaf brive is het nog ongeveer 108 km met diverse klimmetjes. Laat het tij zich nu maar keren.......duimen jullie voor mij......
Opstaan naar buiten kijken en gereed maken voor de dag. Heerlijk ontbijtje stond klaar en met volle magen op pad. Bewolkt maar gaanderweg warmer en zonniger. Lange eenzame paden afgewisseld met hoogteverschillen waren in het begin ons deel. Steile korte klim, lange klim, mooie afdaling en alles gadegeslagen door koeien, schapen en roofvogels. Het ging voortvarend en we hadden er lol in. Even kijken waar we koffie zouden drinken en daarna de weg vervolgen. In Uzerche maar eens kijken naar een koffieadres. Bij het station was een barretje. Marieke wilde toch liever even in het centrum kijken. Rob en Marieke stapten op de fiets en reden voor. Ik wilde volgen maar............mijn freewheel draaide niet mee zodat mijn ketting eraf liep. Ketting erop en heel voorzichtig naar beneden, remmend en op het grootste verzet. Rob en Marieke stonden al op de uitkijk en begrepen dat er iets aan de hand was.
Het dramaverhaal......(maar ze krijgen me niet klein, ben ik al,hahahaha)
Fiets bij het restaurant neergezet en eerst maar eens twee koppen koffie genomen. Even met zijn drieeen brainstormen, hoe nu verder. Zou er in het dorpje Uzerche een fietsenmaker zijn. De restauranteigenaar gevraagd en met een ontkennende blik wist ik waar ik op dat moment aan toe was. De restauranteigenaar vertelde nog dat er in Brive la Gaillarde een fietsenmaker was. MAAR hoe kom je daar, het was ongeveer 33 km verderop. Er was een spoor dus er zal wel een trein naar Brive gaan. Dat was ook zo, alleen de trein stopte niet in de plaats waar wij waren. Dan maar een taxi maar die was heel prijzig. Ik moest mijn hersenen in beweging brengen. Rob en Marieke moesten door om niet met hun tijdschema in de knoop te komen. We wisselden adresgegevens uit en namen allerhartelijkst afscheid. Na een laatste zwaai ben je op jezelf aangewezen. Ik nam de fiets ter hand en liep richting centrum. Terhoogte van een pizzeria stopte ik en dacht:"Internationaal, spreken vermoedelijk goed Engels dus laat ik maar een gokje wagen. De vrouw des pizzeriahuizes was met mijn lot begaan samen met een in de zaak aanwezige jongen. Ze gingen bellen en stelden alles in het werk om mij te helpen. Kreeg zelfs een bord spaghetti met pesto. Een bekende van haar had een taxibedrijf en naar hem gebeld te hebben wilde hij me wel tegen een gereduceerd bedrag naar Brive la Gaillarde brengen. Hij kon niet eerder dan 15.00 uur, dus ik moest even wachten. De pizzeria sloot omstreeks 13.30 uur dus ik moest buiten wachten op de taxi. Daar zat je dan op de stoep als een bedelaar te wachten op de taxi. Gelukkig was hij stipt en na de spulletjes, inclusief fiets, ingeladen te hebben ging het naar Brive la Gaillarde. Hij wist het adres van de fietsenmaker en zette me keurig voor de deur af. De monteur keek naar het freewheel en trok bedenkelijk zijn gezicht. Ik had ondertussen al gebeld met Rein Veenendaal, de zaak waar ik de fiets gekocht had. Hij beaamde me dat soms een freewheel kapot gaat en dat ik heel veel pech had. Hij wilde wel een freewheel opsturen naar de fietsenmaker in Brive. Tegen hem gezegd dat ik even afwachtte of het te repareren was. Het achterwiel was er vlot uit evenals de freewheel. Hij zat muurvast en was inderdaad stuk. Nu komt het, de fietsenmaker in Brive had het model niet op voorraad en moest het bestellen. Met heel veel geluk hoopte hij dat het morgenavond aanwezig was. Was dit niet het geval dan niet eerder dan volgende week dinsdag. Hij was zelf op zondag en maandag gesloten. Daar sta je dan met je ortlieb fietstassen. Ze zochten voor mij een gite en brachten me erheen. Heel coulant. Je stapt uit en denkt, hopelijk hebben ze plaats. Ik loop naar de voordeur en wat staat er FERME (Gesloten). Even verder lezen en ze gingen om 17.00 uur open. Wachten op een bankje en tot het FERME bordje OUVRIR aangaf. Tegen 16.30 uur kwam een auto, mevrouw stapte uit, deed de deur open en weer op slot. Het was immers nog geen 17.00 uur. Ik nam maar weer plaats op het bankje en wachtte gelaten af. Om 16.50 uur ging de deur open en ik mocht naar binnen. Ze had gelukkig nog een kamer waar ik zolang het duurde kon overnachten. Ze was al verwonderd dat ik geen VELO (fiets) bij me had. Gelukkig was ze een en al begrip en had met me te doen. Naar mijn "kamer" , een cellenblok ziet er beter uit. Ik wilde eerst boodschappen doen en zorgen dat ik een fles wijn kon bemachtigen. Natuurlijk liep ik de verkeerde kant op en met een enorme omweg vond ik een winkel."Thuisgekomen" eerst maar eens de fles wijn ontkurkt. Een handvol pinda's genomen en mijn cellenblok bekeken. Als ik pech had moest ik hier drie dagen blijven. Ingrid mijn belevenissen medegedeeld en Theo gebeld. Theo en Ina hadden voor mij een hotelkamer in Roccamadour geregeld en dat kwam nu op lossen schroeven te staan. Ik zou 2 juni in Roccamadour zijn maar dat was nu maar de vraag. Theo, een geweldige vriend, heeft alles in het werk gesteld de kamer op een later tijdstip voor mij gereserveerd te krijgen. Hulde aan Frances voor haar hulp jegens de Franse taal. Het zou nog uiterlijk dinsdagavond kunnen maar dan moet de fiets morgenavond klaar zijn en niet dinsdag overdag. Vanaf brive is het nog ongeveer 108 km met diverse klimmetjes. Laat het tij zich nu maar keren.......duimen jullie voor mij......
RSS Feed