5 juni 2013, Mossiac,

Het klinkt raar maar ik heb lang moeten nadenken welke dag het eigenlijk is vandaag.Het is dus woensdag, 5 juni 2013. Wederom een schitterende dag met heel veel zon. Vanmorgen om 06.30 uur opgestaan na een droomrijke nacht. Helaas kan ik de droom niet navertellen want ik ben het vergeten. Zal wel met mijn leeftijd te maken hebben. Ik heb er in ieder geval niet over na te hoeven denken. Tent natuurlijk droog ingepakt en de fietsbescheiden, lees fietstas, ingepakt. Mijn buren waren ook al aan het rommelen en wilden eveneens vroeg vertrekken. De rekening betaald en met de fiets naar de uitgang van de camping. Een laatste blik en gas op de plank. Nog even naar de plaatselijke markt om brood te halen en bij een naburig cafeetje koffie gedronken. Op de markt was het trouwens al gezellig druk. Om 08.00 uur werden er al pannenkoeken en soort soep verkocht. Het boekje erbij en een uitgang zoeken. Het ging voorspoedig en ik zat al vrij snel op de route. De gendarmerie hield een snelheidscontrole en ik heb maar een beetje geremd om niet met een boete thuis te komen. Geloof je zeker niet, met een snelheid van ongeveer 50 km per uur ging ik de daar aanwezige heuvel af. Na een paar kilometer werd ik ineens door mijn voormalige camping buurman op de schouder getikt. Op dat moment waren we met z,n vieren en het klimmen en dalen ging in een razend tempo. Het leek wel of mijn benen vleugels hadden gekregen. In een stadje gingen zij koffiedrinken en ik besloot nog even door te rijden. In de verte ontwaarde ik een volgende groep fietsers. Een s kijken hoe sterk mijn benen waren en ja hoor gaanderweg kwam ik dichterbij tot het moment dat ik kon aansluiten. Een twintigtal kilometers mee gefietst tot zij ook stopten. Ben maar weer doorgereden want met deze snelheid zou ik binnen afzienbare tijd in Mossiac zijn. Ik had inmiddels 60 km gereden en Mossiac ontving mij met open armen. Naar de plaatselijke camping gezocht en gevonden. Heerlijk zo vroeg (14.00 uur) op de camping te zijn. De receptie was gesloten en ik heb mijn tent alvast maar opgezet. Een andere fietser kwam ook op de camping en zette zijn tent naast de mijne. Laat het nou precies dezelfde tent zijn. Even douchen en kleding wassen. De receptie was inmiddels open en ik besloot ons beiden aan te melden. De receptioniste bleek een paniekvogel te zijn> Met wilde gebaren wilde ze me duidelijk maken dat ik mijn tent niet zomaar mocht opzetten want de receptie was dicht. Ik heb haar maar eens meewarig aangekeken. Nadat ze uitgezwaaid was heb ik haar gevraagd of er plaats was voor twee fietsers met tent. Ze noemde allerlei nummers waar het niet mocht. Im zei dat we op nummer 13 stonden. Bleek geen probleem te zijn. Haar vriendelijk toegelachen en "Au revoir" .......Nog even boodschappen doen en ik had een bord met "Super Marché" gezien.Dus die kant maar op. Bleek nog 6 km ver weg te zijn. Bij een Mc Donald (ben ik trouwens geen liefhebber van) iets gegeten. Terug naar de camping en de meegenomen biertjes samen met mijn buurman genuttigd. Zit nu in een lege ruimte te internetten. Op de vloer, die trouwens koud is. Mijn belevenissen